“The function of non-functionality” is het meest recente werk van de artistieke praktijk van Raindo Siagian. Dit in het kader van wat de functie van kunst mag betekenen en gebaseerd op rituele aspecten van zijn achtergrond waar hij opgegroeide.

Siagians werk gaat er vanuit dat de onnodige activiteit een gaatje invult in de dagdagelijkse noodzaak. Hij relateert het idee van kunst nl. met dat van ritualisme. Zijn aanvulling is het vinden van de balans in de maatschappij die ook vergelijkbaar is met een vaste routine die de ziel kan opladen.

The function of non-functionality is een praktische plooi techniek met wit papier die Siagian dagelijks herhaalt voor een vaste periode en deze uiteindelijk verzamelt en samenbrengt op een winkelrek. Deze installatie is een opbouwend proces waarvan de kunstenaar zich associeert met hoe de fabrieksarbeider een herhaaldelijke handeling uitvoert aan de lopende band en hoe dit in verband komt te staan met rituele handelingen.

Waar hij vandaan komt, nl. Bali, Indonesië, worden er veel verschillende rituelen gepraktiseerd waardoor hij het plooien van knutselpapier ook als een ritueel gaat beschouwen. Hij ziet deze abstracte manier om kunst te ervaren als een soort roeping. Door deze vorm van de esthetiek en het nut te ontdoen ontdekt Siagian een appropriatie van de abstractie en de puurheid van het proces.

Zijn residentie op de Arsenaalsite gaat routineus plaatsvinden in het voorjaar. Gedurende deze periode gaat Siagian een rechthoekige vorm plooien door een simpel blanco papier te gebruiken op verschillende formaten, gesigneerd met een uniek serienummer. De werkruimte op de site waar de installatie wordt opgebouwd is telkens toegankelijk om vrij langs te komen, het werk te ervaren, erover te babbelen of in stilte het werk en de maker te observeren tijdens het maak proces.

(c) Raindo Siagian, Aike Roodenburg & Dimitri Nassar